مهریه به معنای پرداختی مالی در قرارداد ازدواج است که معمولاً توسط شوهر به همسرش پرداخت میشود. این پرداخت ممکن است به صورت پول نقد، اموال، سهام، یا هر دارایی دیگری باشد که قابلیت تملک داشته باشد. مهریه در واقع یک نوع تعهد مالی است که شوهر در قرارداد ازدواج با زوجه خود قرار میدهد تا در صورتی که رابطه زوجیتی پایدار نباشد، زوجه بتواند از این پرداخت استفاده کند.
برای جاری شدن عقد دائم بین زوج و زوجه تعیین و مشخص کردن مالی به عنوان مهریه ضروری نمیباشد و لازم نیست در همان زمان پرداخت شود اما قبل از جاری شدن صیغه عقد موقت تعیین مهریه واجب است و زوج باید آن را بپردازد .
در ادامه به بررسی انواع مهریه میپردازیم :
مهرالمسمی یا همان “مهریه موقوفه”، مهریهای است که در قرارداد ازدواج تعیین میشود، اما در اختیار زن قرار نمیگیرد و تا زمانی که شوهر به همسر خود پرداخت نکند، مالکیت آن برای خود شوهر باقی میماند. در واقع، این نوع مهریه به شکل وثیقه یا تعهد مالی شخص شوهر به همسرش برای پرداخت مهریه در آینده در نظر گرفته میشود.
با توجه به اینکه مالکیت مهرالمسمی پس از عقد ازدواج به شوهر تعلق دارد، زن در صورتی که به دلیل جدایی یا طلاق از شوهرش جدا شود، حق دریافت این مهریه را ندارد و شوهر میتواند به دلایل مختلفی از پرداخت آن امتناع کند.
استفاده از مهرالمسمی در برخی مناطق ایران به عنوان روشی برای حفظ سرمایه خانواده و یا به عنوان یک عادت قدیمی و رسمی شناخته میشود. با این حال، در برخی موارد ممکن است به دلیل مشکلاتی که در پرداخت مهریه موقوفه ممکن است پیش آید، این نوع مهریه به یک مشکل تبدیل شود و برای زوجین مشکلاتی را به همراه داشته باشد.
مهریه عندالاستطاعه یا “مهر الحال”، در فقه اسلامی به مهریه ای گفته میشود که بر اساس وضعیت اقتصادی شوهر تعیین میشود. به عبارت دیگر، مهریه عندالاستطاعه به مبلغی اشاره دارد که شوهر به طور معقول و بر اساس توانایی مالی خود، تعیین میکند.
به طور کلی، مهریه عندالاستطاعه باید به قدری تعیین شود که شوهر بتواند آن را به طور معقول پرداخت کند و در عین حال، مهریه باید پاسخگوی نیازهای زن و خانواده باشد. در صورتی که شوهر نتواند مهریه را به طور کامل پرداخت کند، میتواند با هماهنگی با همسر خود، به تقسیم مهریه به دو یا چند بخش و پرداخت آن به صورت اقساطی پرداخت کند و چنانچه مرد از توانایی مالی محروم باشد ملزوم به پرداخت مهریه نیست.
مهریه عندالاستطاعه به عنوان یکی از حقوق زوجها در اسلام محسوب میشود و به منظور تضمین حقوق زن و پایداری خانواده تعیین میشود. در اسلام، ازدواج به عنوان یک تعهد جدی و پایدار محسوب میشود و به عبارتی ازدواج به دلیل ایجاد پایداری در زندگی و تأمین نیازهای مالی و معنوی زوجین، تشویق میشود.
در صورتی که زوج بخواهد همسر خود را طلاق دهد باید مهریه را به صورت کامل پرداخت کند.
در صورتی که زوجه درخواست طلاق از همسرش را داشته باشد و حق طلاق با زوج باشد باید مالی را به همسرش ببخشد که معمولا تمام یا بخشی از مهریه را به زوج میبخشد.
مهریه تا هر مقدار قابل وصول است اما طبق مقررات جدید اعمال شده نحوه اجرای محکومیت های مالی و بازداشت مرد درخصوص مهریه صرفاً تا میزان ۱۱۰ عدد سکه بهار آزادی یا معادل آن میسر می باشد. اگر اموال زوج توقیف شود و شرایط پرداخت بیشتر از 110 سکه را داشته باشد مهریه تا هر مقدار قابل وصول است .
همچنین زوج اگر توان پرداخت مهریه را نداشته باشد میتواند با اثبات اعسار خود به دادگاه ، براساس شرایط مالی خود مهریه را قسط بندی کند .
زوجه میتواند با در دست داشتن مدارک به دفترخانه ای که ازدواج در آن ثبت شده مراجعه کند و تقاضای وصول مهریه خود را نماید.